معرفی کشمش

در این مطلب می‌خواهیم درباره انواع کشمش، خواص و کاربرد آن­ها صحبت کنیم. کشمش از جمله خشکبار است و از محصولات به دست آمده از انگور به حساب می‌آید. این محصول از خشک کردن انواع مختلف انگور به دست می‌آید. از انواع مختلف کشمش به صورت آجیل یا خشکبار یا در پخت غذاهای مختلف و سرو سالاد استفاده می‌شود. بر خلاف انگور که تنها در فصل گرم و در تابستان قابل برداشت و مصرف است، این محصول در تمام فصول سال در دسترس است. همان طور که اشاره شد از خشک کردن انواع مختلف انگور می‌توان انواع کشمش را به دست آورد.

معرفی انواع مختلف کشمش بر اساس روش تولید

از انواع کشمش می‌توان به کشمش سبز قلمی، کشمش زرد یا دودی، کشمش تیفی، کشمش آفتابی و مویز اشاره کرد. هر یک از این کشمش‌ها به روش خاصی تولید می‌شود. به طور مثال برای تولید کشمش سبز قلمی ابتدا انگورها را در محلولی از ترکیب روغن کشمش و کربنات سدیم قرار داده و سپس آن را روی رشته‌های مفتولی در سایه خشک می‌کنند. این کار در یک محیط کاملاً بهداشتی و به دور از نور خورشید انجام می‌شود.

کشمش زرد نیز کاملاً به روش کشمش سبز تولید می‌شود با این تفاوت که کشمش‌ها را در جریان هوایی که سرشار از دود گوگرد است حبس می‌کنند. این کار با آتش زدن مقداری گوگرد در یک اتاق که کشمش‌ها در آنجا آویزان شده‌اند انجام می‌شود. کشمش‌ها به این طریق دودی می‌شوند.

کشمش تیفی از آغشته کردن انگورها به محلول تیزاب به دست می‌آیند. در این روش پس از تیزابی کردن انگورها آن­ها را در سایه خشک می‌کنند.

کشمش آفتابی دقیقاً به روش کشمش تیفی پس از غرق شدن در محلول تیزاب خشک می‌شود. تنها تفاوت این است که در این روش انگورها در معرض آفتاب قرار می‌گیرند.

مویز از نوع خاصی از انگور تهیه می‌شود. برای این نوع کشمش از خشک کردن انگورهای رزقی استفاده می‌شود. خشک کردن این انگورها در سبدهای بزرگ انجام می‌شود.

خواص کشمش

همان طور که اشاره شد کشمش بر اساس روش خشک کردن و نوع موادی که قبل از این فرآیند به آن­ها افزوده می‌شود، دارای انواع مختلفی بوده و همگی سرشار از خواص مختلفی هستند. انواع کشمش حاوی آهن، پتاسیم، کلسیم و ویتامین‌های گروه ب هستند. کشمش با توجه به خواص آنتی اکسیدانی که دارد برای جلوگیری از بروز انواع سرطان مانند سرطان کولون و رشد غیر طبیعی سلول‌ها بسیار مفید می‌باشد.

انواع کشمش می‌توانند از افزایش قند خون جلوگیری کنند و در حقیقت کنترل کننده قند خون هستند. همچنین کشمش برای رفع یبوست و کنترل و بهبود فعالیت دستگاه گوارش بسیار مفید می‌باشد. انواع کشمش مقوی بوده، آب اضافی را در بدن از بین می‌برد و در نتیجه ضعف و بی حالی را از بین برده و بدن را قوی می‌کند. همچنین کشمش خوش بو کننده دهان است.

انواع کشمش سرشار از فیبر، آنتی اکسیدان و مواد معدنی دیگر هستند و مصرف روزی چند عدد از آن­ها می‌تواند به تقویت حافظه کمک کند. پس می‌توان گفت مصرف کشمش می‌تواند از بروز آلزایمر جلوگیری کند. همچنین کشمش از بین برنده کلسترول بد خون و بهبود دهنده عملکرد روده‌ها است. همچنین در کاهش فشار خون در بیماران مبتلا به فشار خون بالا بسیار مؤثر بوده و به دلیل بالا بودن مقدار کلسیم در آن می‌تواند به رشد و استحکام استخوان‌ها کمک کند. برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان مصرف چند عدد کشمش در طول روز توصیه می‌شود.

از دیگر مواد مفیدی که در کشمش وجود دارد می‌توان به سلنیوم اشاره کرد. این ماده غذایی برای پوست بسیار مفید است و از پیری زودرس پوست جلوگیری می‌کند. همان طور که مشاهده می‌کنید انواع کشمش دارای خواص بسیاری هستند که تأثیر مثبتی بر سلامت بدن دارند بنابراین بهتر است این خشکبار را در برنامه غذایی خود قرار دهید.

ویژگی کشمش پلویی مرغوب چیست؟

همان طور که اشاره شد کشمش از انواع مختلف انگور و با روش‌های مختلفی تولید می‌شود. کشمش‌های تولید شده نیز هر یک کاربرد متفاوتی دارند. از کشمش سبز به صورت خشکبار در آجیل و از کشمش‌های سیاه یا قهوه‌ای در طبخ غذا در آشپزی استفاده می‌شود. به طور مثال کشمش پلویی در غذاهای مختلفی مانند کیک، شیرینی، انواع دسرها، سالاد، کوفته، آب دوغ، عدس پلو و غیره استفاده می‌شود. کشمش پلویی از نوع کشمش‌های سیاه یا قهوه‌ای است. کشمش مویز هم که از کشمش‌های سیاه است که به صورت خشکبار در آجیل مصرف می‌شود.

کشمش پلویی مرغوب کشمشی است که از خشک کردن انگورهای بی دانه به دست آمده باشد. همچنین در میان روش‌های آفتاب خشک، سایه خشک و تیزابی به بهترین روش خشک شده باشد. معمولاً از کشمش آفتاب خشک به عنوان کشمش پلویی استفاده می‌شود. رنگ آن سرخ‌تر از نمونه‌های دیگر است. همچنین کیفیت و طعم بیشتری نسبت به انواع دیگر کشمش دارد.

بهتر است از انواع کشمش سایه خشک که سبز رنگ هستند به عنوان کشمش پلویی استفاده نشود. این نوع کشمش ارزش تغذیه‌ای بالایی دارد اما طعم و بافت آن برای پخت و پز مناسب نیست. همچنین بهتر است از کشمش‌های تیزابی کمتر استفاده شود. زیرا ماده تیزاب کیفیت کشمش را کاهش می‌دهد و عطر و طعم آن را تغییر می‌دهد. اگر از مقدار زیاد تیزاب استفاده شود منجر به بروز سرطان می‌شود.

تشخیص انواع کشمش تیزابی آسان بوده و به دلیل روغن کشمشی که در آن استفاده شده است سطح کشمش‌های تیزابی براق و کمی چرب است. در مصرف کشمش‌های زرد نیز بهتر است زیاده روی نشود زیرا گوگردی که برای دودی کردن این نوع کشمش مورد استفاده قرار گرفته است می‌تواند به کلیه‌ها آسیب وارد کند.